۱۲ صندلی مدرن که نماد نوآوری در صنعت مبلمان هستند

طرحی صندلی ریزه کاری های زیادی دارد. مهندسی ساخت، انتخاب جنس مناسب، عملی بودن ساخت، نشیمن آسان و مهم تر از همه تخیل دخیل در طراحی آن… شما می توانید به یک مبل، تخت و یا یک میز تعلق خاطر داشته باشید، اما وابستگی به صندلی از نوعی دیگر است. صندلی ماندگار بی شک نشان دهنده پیوند درست میان فرم و عملکرد آن است. و همین امر باعث بالابردن ارزش هنری آن می شود. عصر طلایی طراحی صندلی مدرن قرن بیستم میلادی بود. در این دوره فناوری و پویایی جمعی در کنار هم، طراحان جهان را به سمت استفاده از خلاقیت شان در اختراع صندلی های جدید ترغیب کرد. صندلی درست مانند موسیقی پاپ است، گاهی به نظر می رسد که چرا بعد از موسیقی های فاخر کسی دوباره دست به آهنگسازی می زند، این امر در مورد طراحی صندلی نیز صادق است و بعد از چارلز و ری ایمز هنوز هم طراحان دست به خلق صندلی می زنند.
به جز آثار زوج طراح ایمز، اغلب صندلی های معروف مدرن قرن بیستم، به دست معماران طراحی و تولید شده اند. شاید پر بیراه نباشد که بگوییم صندلی ها شبیه ساختمان هایی کوچک اند و در تعامل میان تفکرات خلاقانه و بلندپروازانه در مقابل محدودیت های عملی تولید خلق می شوند. و همین دلیل محبوبیت طراحی این شیء کوچک در بین معماران بوده است.
صندلی های فهرست شده در زیر، سال هاس سال است که مورد استفاده قرار می گیرند و از آزمون زمان سربلند بیرون آمده اند. یعنی هنوز که هنور است مانند زمان تولید و معرفی شان خوب به نظر می رسند. پس بهتر است یکی از آنها را بخریم و در اتاق نشیمن، کتابخانه و یا محل کار از وجود آن لذت ببریم. فقط به یاد داشته باشید که روی صندلی ای نشسته اید که نمونه های آن در موزه های تاریخی نگهداری می شود.

صندلی خرس پاپا Papa Bear

طراح: هانس وگنر
سال ۱۹۵۴
محصول کشوردانمارک

بیشتر صندلی هایی که در این مقاله معرفی می شوند از نظر ساختار یا نوآوری بسیار معروف و زبانزد خاص و عام هستند. در بین آنها تنها دو یا سه صندلی کاملا راحت وجود دارد که یکی از آنها صندلی خرس پاپا است. این صندلی با فاصله زیادی از دیگر رقبای خود در صدر لیست راحتی قرار دارد و سال هاست که عنوان راحت ترین صندلی را در اختیار دارد. اندازه ها و ارتفاع اجزا آن آنقدردقیق انتخاب شده است که به محض نشستن روی آن راحتی فوق العاده آن احساس می شود.

صندلی استاکینگ Stacking chair

طراح: ورنر پانتون
سال ۱۹۶۰
محصول کشور دانمارک

اولین صندلی تزئینی که به صورت یکپارچه از یک متریال و به روش تزریق پلاستیک ساخته شد. این صندلی ها را می توان بر روی یکدیگر قرار داد وکاملا جمع کرد. صندلی استاکینگ با هر محیطی هماهنگ می شود و می توان آن را در هراتاقی گذاشت. این صندلی که ورنر پانتون در سال ۱۹۶۰ طراحی کرده است، ساختاری یکپارچه و محکم دارد و تا سال ۱۹۶۸ تولید انبوه شد.

صندلی بارسلونا Barcelona

طراح: لودویگ میس واندروهه
سال ۱۹۲۹
محصول کشور آلمان

بارسلونا، مانند برند رولکس در میان ساعت ها و رولز رویس در ماشین ها، سرآمد تمام صندلی های قرن بیستم بود. این صندلی به منظور تولید انبوه طراحی نشده بود بلکه تنها قرار بود در دکور غرفه در نمایشگاه ۱۹۲۹ آلمان قرار بگیرد. دقیقا همین هم شد. این صندلی هیچ وقت برای نشستن راحت و ارگونومیک نبود و تنها مانند مجسمه ای به سمبل دوران مدرن تبدیل شد.

صندلی دسته دار پلاتنر Arm Chair

طراح: وارن پلاتنر
سال ۱۹۶۶
محصول ایالات متحده

پلاتنر تحقیقات هوشمندانه اش را با کار بر روی یک صندلی به سبک لویی شانزدهم آغاز کرد. او آثار قدیمی را بسیار بزرگ و سنگین یافت که با حجم زیادی از مواد ساخته شده اند. نتیجه کار او یک صندلی سبک و اسکلتی شد که بسیار سبک و برازنده بود. این صندلی به خاطر جوشکاری دقیق آن قیمت بالایی داشت. امروزه حتی مدل آبکاری شده آن با طلای ۱۸ عیار نیز موجود است. این صندلی برای معروف ترین کار طراحی داخلی پلاتنر _ رستوران ویندوز در طبقه ۱۰۷ مرکز تجارت جهانی _ ساخته شد. برای تولید هر کدام از این صندلی ها بیش از هزار نقطه باید جوشکاری شود.

صندلی راحت وعالی Grand Confort

طراح: لوکوربوزیه
سال ۱۹۲۸
محصول کشور فرانسه

صندلی عالی و راحت که لوکوربوزیه با همکاری شارلوت پریاند و پی یر ژانرت طراحی کرد، راهی هوشمندانه برای قرار دادن چندین تشکچه درون یک قاب فلزی باز است. سبد کوسن نامی بود که لوکوروبوزیه خود بر روی این صندلی ها گذاشته بود.
این صندلی کلاسیک و لوکس با اسکلت کرومی، یکی از بهترین های زمان خود به شمار می رود و ردپای آن را می توان در دهه های ۳۰ و ۷۰ میلادی دید. امروزه این صندلی بهترین انتخاب برای کسانی است که می خواهند عصاره ای ناب و خالص از راحتی در سبک و کلاسی بین المللی داشته باشند.

صندلی تونت ۲۰۹

سال ۱۹۰۰
طراحان: جوزف هافمن و آدولف لوس
محصول کشور اتریش

یکی از مهم ترین نوآوری هایی که در ابتدای تولید صندلی های مدرن پدیدار شد، اختراع فرآیندهایی بود که به خم کاری چوب با بخار کمک می کرد. اهمیت مبلمانی که مایکل تونت و کمپانی اش در اواخر قرن بیستم طراحی و تولید کردند، به هیچ عنوان قابل چشم پوشی نیست. جوزف هافمن و آدولف لوس از جمله طراحانی بودند که برای شرکت تونت دست به هنرنمایی زدند و صندلی تونت ۲۰۹، اثر این دو طراح معروف، به عنوان نمادی برای دوران مدرن شناخته شد. هنگامی که لوکوربوزیه خانه هایی آوانگارد و نوآورانه طراحی می کرد، این مدل صندلی را برای ساختمان هایش انتخاب می کرد و آن را مطابق با سبک معماری مدرن خود می دید.

صندلی لاله Tulip

طراح: ایرو سارینن
سال ۱۹۵۵
محصول ایالات متحده

تغییرات ساختاری در صندلی ها درست زمانی اتفاق افتاد که سارینن تلاش کرد نوعی صندلی طراحی کند که جنس و فرمی یکپارچه داشته باشد. به علاوه او این پیش فرض را که صندلی باید بر روی چهارپایه قرار داشته باشد، به کلی نادیده گرفت و توانست ایده انقلابی اش را که ۴ پایه صندلی باعث شلوغی دید و بی نظمی می شود، در صندلی تولیپ یا لاله به زیبایی منعکس کند.

صندلی تخم مرغی Egg

طراح: آرنه یاکوبسن
سال ۱۹۵۸
محصول دانمارک

یاکوبسن صندلی تخم مرغ را به صورت سفارشی برای هتل SAS Royal کپنهاگ طراحی کرد. این صندلی به همراه صندلی های دیگر به زودی وارد بازار شدند. تعبیری که یاکوبسن در مورد صندلی های جدید زمانه خود داشت، همه حول محور منحنی های نرم و روان، گرم و نرم و جذاب، دنج و خصوصی بود درست همانند یک پیله. امروز هم اگر به سکوت و تنهایی احتیاج دارید صندلی تخم مرغی بهترین گزینه است.

صندلی کِسکا B32/Cesca

طراح: مارسل بروئر
سال ۱۹۲۸
محصول آلمان

هر دو صندلی واسیلی و کِسکا که از طراحی های مارسل بروئر هستند، از صندلی هایی پیشتاز و مدرن قرن بیستم و نقطه عطفی در تاریخ طراحی صنعتی به شمار می آیند. این صندلی ها با لوله های فولادی شکل داده شده و با الهام از دسته دوچرخه ساخته شده اند. اگرچه صندلی واسیلی بسیار حالت انتزاعی و پیچیده ای دارد و به شکل مجسمه است، اما فرم شناور صندلی کِسکا B32/Cesca بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
مارسل بروئر، موزه ویتنی در نیویورک را هم طراحی کرده است. امروزه این موزه به احترام مارسل بروئر با عنوان مت بروئر شناخته می شود.

صندلی عرشه Transat

طراح: ایلین گری
سال ۱۹۲۷
محصول کشور فرانسه

این صندلی از صندلی های مخصوص عرشه کشتی ها الهام گرفته شده است و نام آن مخفف کلمه transatlantic به معنی ماورای اقیانوس اطلس است. قاب صندلی دارای اتصالات پیچیده ای با بست های از جنس کروم است. و صندلی آن در قسمت پشتی سر محورهایی چرخشی دارد که در صورت عدم نیاز به قسمت پشت صندلی می رود. در دوران آیلین گری اغلب طراحان مرد بودند اما آثار او خوش درخشید و استثنایی و شایسته بررسی و خرید ظاهر شد . صندلی دراگون گری، که در حدود سال ۱۹۱۷ و برای ایو سن لوران و پیر برکه طراحی شد، در سال ۲۰۰۹ به قیمت ۲۷.۸ میلیون دلار در حراج آثار هنری فروخته شد. این مبلغ بالاترین میزانی است که تا کنون برای یک صندلی پرداخت شده است.

صندلی لانژ و زیر پایی Lounge & Ottoman:

طراحان: چارلز و ری ایمز
سال ۱۹۴۶
محصول ایالات متحده

ساخت این صندلی راحتی لانژ (درازکش) نمایانگر پیشرفت عظیمی در زمینه خم کاری تخته های چندلایه است. این صندلی دارای بالشتک، رویه چرمی و اتصالات زاویه دار است و به سبکی با نمادهای مردانه نیمه قرن بیستم ساخته شده است. این مدل کلکسیونی صندلی درازکش ایمز از چوب درخت اقاقیا ساخته شده است.

صندلی لانژ چوبی ال سی دبلیو LCW) Lounge Chair Wood):

طراحان: چارلز و ری ایمز
سال ۱۹۵۶
محصول ایالات متحده

این صندلی از نظر تاریخی اهمیت بالایی دارد، چراکه تغییرات زیادی در زمینه تولیدات چوبی ایجاد کرد. این تغییرات حاصل سال ها آزمایش و تحقیق چارلز و ری ایمز است. آنها ماشینی به نام Alakazam _ به معنی شبیه سحر وجادو _ ساختند که می توانست تخته های چندلایه را به اشکال مختلف قالب گیری کند. این فناوری اولین بار در زمان جنگ جهانی دوم برای تولید و ساخت پای مصنوعی به کار رفت و بعد از جنگ جهانی دوم در خدمت ساخت صندلی قرار گرفت و به نماد طراحی قرن بیستم بدل شد.